Kerstmis 24 , 25 en 26 december 2023 : Wat als de angst het overwint van de liefde?
Het verhaal van Bethlehem dat me ieder jaar opnieuw hoop , licht en vreugde brengt , lijkt me dit jaar op de korrel te nemen. De beelden van de slachtoffers van de oorlog in het Heilig land dreigen het vredevol gebeuren, de geboorte van kindje Jezus in Bethlehem niet enkel donker te overschaduwen maar ze geven me ook kortstondig het gevoel te willen raken aan dit gehele gebeuren wat me angstig maakt. Toch even maar daarom is het niet minder doordringend.
En het doet me (vorser als ik ben) teruggrijpen naar het boek dat ik las van N.D.Walsch ( N.D. Walsch, Een ongewoon gesprek met God, Kosmos , Utrecht, 1997, om p. 29). De auteur omschrijft hoe we doorgaans 'vanuit angst denken , leven en handelen omdat we het zij het vaak vanuit een overlevingsmechanisme zo geleerd hebben. Daarbij houden we wetmatigheden voor ogen van natuurlijke selectie, de overwinning van de sterkste en het succes van de slimste. Hier niet bij horen of aan voldoen , wekt de vrees voor verlies of om als verliezer te eindigen. We kiezen voor handelingen die uit die angst voortkomen. De glorie van het liefhebben staat doorgaans niet in dit rijtje Nochtans brengen handelingen gesteund op liefde je verder dan overleven, winnen of gedijen. Ze kunnen je ten volle laten ervaren wie je werkelijk bent of wie je kan zijn. Je kan lessen meenemen van wereldleiders die faalden of nog steeds falen vanuit hun handelen en denken uit angst. Maar je kan ook en dat is de eigenlijke stap luisteren en uw kompas afstemmen op uw innerlijke stem. De innerlijke stem verduidelijkt of je handelt vanuit liefde of uit angst.'
Ik geloof en ervaar dat handelen vanuit liefde je brengt tot meer volheid in het leven
In het boek van Hans van Munster ( van Munster Hans , De mystiek van Franciscus. De macht van barmhartigheid , Haarlem, groep BV , 2002 , om p. 139 en 141) herken ik dan weer de invloeden van de strekkingen van de moderne mens die voor de oplossing van alles enkel de weg van de rede wil volgen , rationaliteit en techniek. Maar ook hier het doodlopend karakter van de weg onder ogen moet zien.
Ik blijf me dan ook aangesproken voelen door de wijsheden die Baptist de Pape verzamelde in zijn boek ' The power of the heart' ( De Pape Baptist , The power of the heart, Utrecht Antwerpen , Kosmos , 2014 , 240 p.) , waarbij op bijzondere wijze ' het hart als een onuitputtelijke bron van liefde en wijsheid die het verstand ver te boven gaat' wordt omschreven . Te weten dat de auteur aanvankelijk advocaat koos voor een meer spirituele invulling in zijn leven.
De vraag die me door het hoofd blijft gaan , is : Hoe kunnen we de oorlogen en conflicten wereldwijd tegemoet komen met meer wijsheden en inzichten. Hoe doorbreken we de spiraal van denken vanuit angst en ratio? Angst om niet te eindigen in het succes , of te eindigen als de grootste , of met de beste strategie of met een uitgewerkte juridische aanpak , waterdicht en onontkoombaar. Of vanuit het pure rationele denken dat ons valselijk het gevoel geeft controle te houden . Terwijl de vernielende gevechten gewoon doorgaan en sowieso onnodige schade zullen hebben aangebracht , onherstelbaar , onomkeerbaar (vreselijk). En dat om kortstondige en lege macht of onterechte aanspraken op een stuk land. Aardse macht kunnen we als we dit willen herleiden tot wat ze werkelijk waard is , doelen kunnen ook op een positieve wijze bereikt worden : destructie en oorlog zijn en blijven zinloos. Aan burgers mag niet geraakt worden , niemand heeft het recht op mensenlevens , ook de ledige macht niet.
Hoe wordt echte dialoog mogelijk? Hoe stoppen we de dramatische gevolgen van doorgeslagen en verdere toename van deze omschreven angst en het tot waanzin gedreven oorlog voeren en of waanzinnig handelen?
Drijft een enkel eenzijdig aangeboden militaire steun niet tot een bedreiging in het eerder omschreven eergevoel en dus toename van de angst en de gevolgen voor handelingen hieraan verbonden? En bereiken juridische en andere strategische processen altijd het volledige doel? Wat met de kostprijs aan levens ondertussen , al het menselijk leed?
Of kan een overstap naar een meer 'en' 'en' aanpak ( zoals het creëren van een veilige omgeving om tot echte dialoog te komen (zonder afgang voor het ego of de ratio)) ons niet meer soelaas brengen.
Kortom : Moeten we wijsheid en kennis niet samen laten gaan in belang van iedereen , en dit om rechtvaardig en liefdevol te kunnen handelen ?Of laten we toe dat angst het blijft halen van de liefde?
Ik ben dankbaar omdat ik de kracht van het Geloof en de liefde hieraan verbonden mag ervaren. Het is die kracht die me dagelijks sterkt in de overtuiging dat we samen met alle gelovigen de spiralen van conflicten, strijd , geweld en oorlog mee moeten helpen doorbreken.
Verbonden door het licht en delend in de wijsheid en liefde van die ene God.
Laten we dat licht doorgeven , en verder inzetten op vrede voor iedereen , een ingetogen Kerst gewenst !
Annick B.